HvL Tekst 1 Inleiding - a podcast by Een Cursus in Wonderen

INLEIDING

1.De rollen van onderwijzen en leren zijn in het denken van de wereld in feite omgekeerd. Deze omkering is karakteristiek. Het lijkt alsof leraar en leerling gescheiden zijn, waarbij de leraar eerder iets aan de leerling geeft dan aan zichzelf. Voorts wordt het onderwijzen zelf als een speciale activiteit beschouwd, waarmee men zich slechts een relatief klein gedeelte van zijn tijd inlaat. De cursus legt er daarentegen de nadruk op dat onderwijzen gelijkstaat aan leren, waardoor leraar en leerling dezelfde zijn. Hij benadrukt eveneens dat onderwijzen een doorgaand proces is: het gaat ieder moment van de dag verder en zet zich bovendien voort in de gedachten tijdens de slaap.

2.Onderwijzen is demonstreren. Er zijn maar twee denksystemen, en jij demonstreert voortdurend je overtuiging dat óf het ene óf het andere waar is. Van wat jij demonstreert leren anderen, en ook jij. De kwestie is niet óf je wilt onderwijzen, want daarin is geen keus. Je zou kunnen zeggen dat de cursus beoogt je een middel te verschaffen om te kiezen wat je wilt onderwijzen op grond van wat je wilt leren. Je kunt niet aan iemand anders geven, maar uitsluitend aan jezelf en dat leer je door te onderwijzen. Onderwijzen is slechts het oproepen van getuigen om te getuigen van wat jij gelooft. Het is een methode van bekering. Dat gebeurt niet alleen met woorden. Of je wilt of niet, elke situatie is voor jou een gelegenheid anderen te onderwijzen wat jij bent en wat zij voor jou zijn. Niets meer dan dat, maar ook nooit minder.

3.Het leerplan dat je opstelt wordt dan ook uitsluitend bepaald door wat jij denkt dat jij bent en door wat jij meent dat de relatie met anderen voor jou is. In de officiële onderwijssituatie houden deze kwesties misschien totaal geen verband met wat je denkt te onderwijzen. Toch is het onmogelijk de inhoud van welke situatie dan ook niet te gebruiken ten behoeve van wat je werkelijk onderwijst en dus werkelijk leert. In dit verband doet de woordelijke inhoud van wat je onderwijst geheel niet ter zake. Het kan ermee samenvallen, of niet. Het is het onderwijs dat achter je woorden ligt dat jou onderwijst. Wat je onderwijst versterkt slechts wat je over jezelf gelooft. Het primaire doel ervan is twijfel aan jezelf te verminderen. Dit betekent niet dat het zelf dat jij probeert te beschermen werkelijk is. Maar het betekent wel dat het zelf dat jij als werkelijk beschouwt, hetgeen is wat je onderwijst.

4.Dit is onvermijdelijk. Hieraan valt niet te ontkomen. Hoe zou het ook anders kunnen? Ieder die het leerplan van de wereld volgt, en iedereen hier volgt dat tot hij zijn denken verandert, onderwijst uitsluitend om zichzelf ervan te overtuigen dat hij is wat hij niet is. Dit is het doel van de wereld. Hoe kan haar leerplan dan iets anders zijn? In deze hopeloze en gesloten leersituatie die niets dan wanhoop en dood onderwijst, zendt God Zijn leraren. En terwijl ze Zijn lessen van vreugde en hoop onderwijzen, wordt hun leerproces uiteindelijk voltooid.

5.Zouden Gods leraren er niet zijn, dan zou er weinig hoop zijn op verlossing, want de wereld van zonde zou voor altijd werkelijk schijnen. Zij die zichzelf misleiden, misleiden onvermijdelijk, want ze kunnen niet anders dan misleiding onderwijzen. En wat is de hel anders? Dit is een handboek voor de leraren van God. Ze zijn niet volmaakt, anders zouden ze niet hier zijn. Maar het is wel hun missie om hier volmaakt te worden, en dus onderwijzen ze volmaaktheid, keer op keer en op vele, vele manieren, totdat ze dit hebben geleerd. En dan ziet men hen niet meer, hoewel hun gedachten voor immer een bron van kracht en waarheid blijven. Wie zijn ze? Hoe worden ze gekozen? Wat doen ze? Hoe kunnen ze hun eigen verlossing en de verlossing van de wereld bewerken? Dit handboek doet een poging op deze vragen antwoord te geven.

Further episodes of Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les

Further podcasts by Een Cursus in Wonderen

Website of Een Cursus in Wonderen