Tekst 23 Scheppen Tegenover Zelfbeeld - a podcast by Een Cursus in Wonderen

toelichting: https://www.youtube.com/watch?v=vBNU2hdUDC0

VII. Scheppen tegenover zelfbeeld

1. Ieder denksysteem moet een uitgangspunt hebben. Het begint óf met maken óf met scheppen, een verschil dat we al besproken hebben. Hun overeenkomst ligt in hun vermogen als fundament te dienen. Hun verschil ligt in wat daarop rust. Beide zijn ze hoekstenen voor geloofssystemen waarnaar men leeft. Het is een vergissing te geloven dat een denksysteem gebaseerd op leugens zwak zou zijn. Niets wat door een kind van God is gemaakt is zonder macht. Het is essentieel dat je dit beseft, want anders ben je niet in staat uit de gevangenis die jij gemaakt hebt te ontsnappen.
2. Jij kunt het autoriteitsprobleem niet oplossen door de macht van je denkgeest te onderschatten. Dat is jezelf misleiden, en dit zal jou kwetsen omdat jij de kracht van de denkgeest terdege begrijpt. Je beseft ook dat jij die net zomin kunt verzwakken als je God kunt verzwakken. De ‘duivel’ is een beangstigend denkbeeld omdat hij buitengewoon machtig en buitengewoon actief schijnt. Hij wordt gezien als een kracht die met God in strijd verwikkeld is en Hem het bezit van Zijn scheppingen betwist. De duivel misleidt met leugens en bouwt koninkrijken waarin alles lijnrecht tegengesteld is aan God. En toch trekt hij mensen aan in plaats van ze af te stoten, en zijn ze bereid hem hun zielen te ‘verkopen’ in ruil voor geschenken die geen werkelijke waarde bezitten. Dit is volstrekt onzinnig.
3. We hebben de zondeval of de afscheiding al eerder besproken, maar de betekenis ervan moet goed worden begrepen. De afscheiding is een denksysteem dat maar al te werkelijk is in de tijd, maar niet in de eeuwigheid. Alle overtuigingen zijn werkelijk voor wie erin gelooft. De vruchten van één enkele boom waren ‘verboden’ in de symbolische tuin. Maar God kon die niet verboden hebben, anders hadden ze niet gegeten kunnen worden. Als God Zijn kinderen kent, en ik verzeker je dat Hij ze kent, zou Hij ze dan in een situatie hebben gebracht waarin hun eigen vernietiging mogelijk was? De ‘verboden boom’ werd de ‘boom der kennis’ genoemd. Maar God heeft kennis geschapen en gaf die vrijelijk aan Zijn scheppingen. Aan deze symboliek zijn veel interpretaties gegeven, maar je mag er zeker van zijn dat elke interpretatie die of God, of Zijn scheppingen in staat acht Hun eigen doel te vernietigen, het mis heeft.
4. Eten van de vrucht van de boom der kennis is een symbolische manier om te zeggen dat jij je het vermogen tot zelfschepping hebt toegeëigend. Alleen in deze zin zijn God en Zijn scheppingen geen medescheppers. Het geloof dat ze dat wel zijn is impliciet aanwezig in het ‘zelfconcept’, anders gezegd de neiging van het zelf een beeld van zichzelf te maken. Beelden worden waargenomen, niet gekend. Kennis kan niet misleiden, waarneming wel. Je kunt jezelf zien als iemand die zichzelf schept, maar je kunt niet meer doen dan dat geloven. Je kunt het niet waar maken. En, zoals ik al eerder zei, kun je, wanneer je uiteindelijk juist waarneemt, alleen maar blij zijn dat je dit niet kunt. Tot dan echter is de overtuiging dat je dit wel kunt de hoeksteen van jouw denksysteem, en wend je al je verdedigingen aan om ideeën aan te vallen die dit mogelijk aan het licht brengen. Je gelooft nog steeds dat je een beeld bent van eigen makelij. Op dit punt zijn jouw denkgeest en de Heilige Geest verdeeld, en er is geen oplossing zolang jij dat ene blijft geloven wat letterlijk ondenkbaar is. Om die reden kun jij niet scheppen en ben je vervuld van angst over wat jij maakt.
5. De denkgeest kan het geloof in de afscheiding heel werkelijk en heel beangstigend maken, en dit geloof is de ‘duivel’. Het is krachtig, actief, destructief en onmiskenbaar tegengesteld aan God, omdat het letterlijk Zijn Vaderschap ontkent. Kijk naar jouw leven en zie wat de duivel gemaakt heeft. Maar besef dat dit maaksel in het licht van de waarheid stellig zal oplossen, omdat zijn fundament een leugen is. Jouw schepping door God is het enige Fundament dat niet aan het wankelen kan worden gebracht, omdat het licht zich daarin bevindt. Jouw uitgangspunt is de waarheid, en je moet terugkeren naar jouw Begin. Sindsdien is er veel gepasseerd, maar in werkelijkheid niets gebeurd. Jouw Zelf is nog steeds in vrede, ook al verkeert je denkgeest in conflict. Je bent nog niet ver genoeg teruggegaan, en daarom word je zo bang. Naarmate je het Begin nadert, voel je de angst voor de vernietiging van jouw denksysteem op je drukken als ware het de angst voor de dood. Er is geen dood, maar er is wél een geloof in de dood.
6. De rank die geen vrucht draagt zal afgesneden worden en verdorren. Wees blij! Het licht zal vanuit het ware Fundament van het leven stralen, en je eigen denksysteem zal gecorrigeerd zijn. Anders kan het niet blijven bestaan. Jij die verlossing vreest, kiest daarmee de dood. Leven en dood, licht en duisternis, kennis en waarneming zijn onverenigbaar. Geloven dat ze wel met elkaar verenigbaar zijn is geloven dat God en Zijn Zoon dat niet zijn. Alleen de eenheid van kennis is vrij van onenigheid. Jouw Koninkrijk is niet van deze wereld, omdat het jou van voorbij deze wereld werd geschonken. Alleen in deze wereld heeft het idee van een autoriteitsprobleem betekenis. Men verlaat de wereld niet door de dood maar door de waarheid, en de waarheid kan worden gekend door allen voor wie het Koninkrijk werd geschapen en op wie het wacht.

Further episodes of Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les

Further podcasts by Een Cursus in Wonderen

Website of Een Cursus in Wonderen