Ganj e Hozour audio Program #264 - a podcast by Parviz Shahbazi

برنامه صوتی شماره ۲۶۴ گنج حضوراجرا: پرویز شهبازیPDF ،تمامی اشعار این برنامهمولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۹۳۰سپاس و شکر خدا را که بندها بگشادمیان به شکر چو بستیم بند ما بگشادبه جان رسید فلک از دعا و ناله منفلک دهان خود اندر ره دعا بگشادز بس که سینه ما سوخت در وفا جستنز شرم ما عرق از صورت وفا بگشادادیم روی سهیلیم هر کجا بنمودغلام چشمه عشقیم هر کجا بگشادپس دریچه دل صد در نهانی بودکه بسته بود خدا بنده خدا بگشاددر این سرا که دو قندیل ماه و خورشیدستخدا ز جانب دل روزن سرا بگشادالست گفت حق و جان‌ها بلی گفتندبرای صدق بلی حق ره بلا بگشادمولوی، مثنوی، دفتر ششم، سطر ۳۵۰۰آنک در چه زاد و در آب سیاهاو چه داند لطف دشت و رنج چاهچون رها کردی هوا از بیم حقدر رسد سغراق از تسنیم حقلا تطرق فی هواک سل سبیلمن جناب الله نحو السلسبیللا تکن طوع الهوی مثل الحشیشان ظل العرش اولی من عریشگفت سلطان اسپ را وا پس بریدزودتر زین مظلمه بازم خریدبا دل خود شه نفرمود این قدرشیر را مفریب زین راس البقرپای گاو اندر میان آری ز داورو ندوزد حق بر اسپی شاخ گاوبس مناسب صنعتست این شهره زاوکی نهد بر جسم اسپ او عضو گاوزاو ابدان را مناسب ساختهقصرهای منتقل پرداختهدر میان قصرها تخریج‌هااز سوی این سوی آن صهریج‌هاوز درونشان عالمی بی‌منتهادر میان خرگهی چندین فضاگه چو کابوسی نماید ماه راگه نماید روضه قعر چاه راقبض و بسط چشم دل از ذوالجلالدم به دم چون می‌کند سحر حلالزین سبب درخواست از حق مصطفیزشت را هم زشت و حق را حق‌نماتا به آخر چون بگردانی ورقاز پشیمانی نه افتم در قلقمکر که کرد آن عماد الملک فردمالک الملکش بدان ارشاد کردمکر حق سرچشمهٔ این مکرهاستقلب بین اصبعین کبریاستآنک سازد در دلت مکر و قیاسآتشی داند زدن اندر پلاسمولوی، مثنوی، دفتر پنجم، سطر ۲۳۱۱آه کردم چون رسن شد آه منگشت آویزان رسن در چاه منآن رسن بگرفتم و بیرون شدمشاد و زفت و فربه و گلگون شدمدر بن چاهی همی‌بودم زبوندر همه عالم نمی‌گنجم کنونآفرینها بر تو بادا ای خداناگهان کردی مرا از غم جداگر سر هر موی من یابد زبانشکرهای تو نیاید در بیانمی‌زنم نعره درین روضه و عیونخلق را یا لیت قومی یعلمون

Further episodes of Ganj e Hozour Programs

Further podcasts by Parviz Shahbazi

Website of Parviz Shahbazi