Ganj e Hozour audio Program #366 - a podcast by Parviz Shahbazi

برنامه صوتی شماره ۳۶۶ گنج حضوراجرا: پرویز شهبازیPDF متن نوشته شده برنامه با فرمت(PDF) ،تمامی اشعار این برنامهمولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۲۳۹۳برجه ز خواب و بنگر صبحی دگر دمیدهجویان و پای کوبان از آسمان رسیدهای جان چرا نشستی وقت می است و مستیآخر در این کشاکش کس نیست پاکشیدهبهر رضای مستی برجه بکوب دستیدستی قدح پرستی پرراوق گزیدهما را مبین چو مستان هر چه خورم می است آنافیون شود مرا نان مخموری دو دیدهنگذاشت آن قیامت تا من کنم ریاضتآن دیده‌اش ندیده گوشیش ناشنیدهاو آب زندگانی می‌داد رایگانیاز قطره قطره او فردوس بردمیدهاز دوست هر چه گفتم بیرون پوست گفتمزان سر چه دارد آن جان گفتار دم بریدهبا این همه دهانم گر رشک او نبستیصد جای آسمان را تو دیدیی دریدهیخدان چه داند ای جان خورشید و تابشش راکی داند آفرین را این جان آفریدهبا این که می‌نداند چون جرعه‌ای ستاندمستی خراب گردد از خویش وارهیدهتبریز تو چه دانی اسرار شمس دین رابیرون نجسته‌ای تو زین چرخه خمیدهمولوی، مثنوی، دفتر پنجم، سطر ۱۰۸۴هوش را توزیع کردی بر جهاتمی‌نیرزد تَره‌ای آن تُرَّهاتآب هُش را می‌کشد هر بیخ خارآب هوشت چون رسد سوی ثِمار؟هین بزن آن شاخ بد را خو کنشآب ده این شاخ خوش را نو کنشهر دو سبزند این زمان آخر نگرکین شود باطل از آن روید ثمرآب باغ این را حلال آن را حرامفرق را آخر ببینی والسلامعدل چه بود؟ آب ده اشجار راظلم چه بود؟ آب دادن خار راعدل وضع نعمتی در موضعشنه بهر بیخی که باشد آبکشظلم چه بود؟ وضع در ناموضعیکه نباشد جز بلا را منبعینعمت حق را به جان و عقل دهنه به طبع پر زَحیر پر گِرهبار کن بیگار غم را بر تنتبر دل و جان کم نه آن جان کندنتبر سر عیسی نهاده تنگ بارخر سکیزه می‌زند در مرغزارسرمه را در گوش کردن شرط نیستکار دل را جستن از تن شرط نیستگر دلی رو ناز کن خواری مکشور تنی شکر منوش و زهر چشزهر تن را نافعست و قند بدتن همان بهتر که باشد بی‌مددهیزم دوزخ تنست و کم کنشور بروید هیزمی رو بر کنشورنه حمال حَطَب باشی حَطَبدر دو عالم هم‌چو جفت بُولَهَباز حَطَب بشناس شاخ سدره راگرچه هر دو سبز باشند ای فتیاصل آن شاخست هفتم آسماناصل این شاخست از نار و دُخانهست مانندا به صورت پیش حسکه غلط‌بینست چشم و کیش حسهست آن پیدا به پیش چشم دلجهد کن سوی دل آ جُهدُ المقِلور نداری پا بجنبان خویش راتا ببینی هر کم و هر بیش رامولوی، مثنوی، دفتر پنجم، سطر ۱۱۰۵گر زلیخا بست درها هر طرفیافت یوسف هم ز جنبش منصرفباز شد قفل و در و شد ره پدیدچون توکل کرد یوسف برجهیدمولوی، دیوان شمس، رباعی شماره ۸۳۶گر راه روی راه برت بگشایندور نیست شوی به هستیت بگرایندور پست شوی، نگنجی در عالموانگاه ترابی تو به تو بنمایند

Further episodes of Ganj e Hozour Programs

Further podcasts by Parviz Shahbazi

Website of Parviz Shahbazi