Ganj e Hozour audio Program #399 - a podcast by Parviz Shahbazi

برنامه صوتی شماره ۳۹۹ گنج حضوراجرا: پرویز شهبازیPDF متن نوشته شده برنامه با فرمتPDF ،تمامی اشعار این برنامهمولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۱۶۰۷ز فلک قوت بگیرم دهن از لوت ببندمشکم ار زار بگرید من عیار بخندممثل بلبل مستم قفس خویش شکستمسوی بالا بپریدم که من از چرخ بلندمنه چنان مست و خرابم که خورد آتش و آبمهمگی غرق جنونم همگی سلسله مندمکله ار رفت بر او گو نه کلم سلسله مویمخر اگر مرد بر او گو که بر این پشت سمندمهمه پرباد از آنم که منم نای و تو ناییچو تویی خویش من ای جان پی این خویش پسندمز پی قند و نبات تو بسی طبله شکستمز پی آب حیات تو بسی جوی بکندمچو تویی روح جهان را جهت چشم بدان رااگرم پاک بسوزی سزد ایرا که سپندماگر از سوز چو عودم وگر از ساز چو عیدمنه از آن عید بخندم نه از این عود برندمسر سودای تو دارم سر اندیشه نخارمخبرم نیست که چونم نظرم نیست که چندمترشی نیست در آن خد ترش او کرد به قاصدکه اگر روترشم من نه همان شهدم و قندمچو دلم مست تو باشد همه جان‌هاست غلامموگر از دست تو آید نکند زهر گزندمطرف سدره جان را تو فروکش به کفم نهسوی آن قلعه عالی تو برانداز کمندمنه بر این دخل بچفسم نه از این چرخ بترسمچو فزون خرج کنم من نه فزون دخل دهندممولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۳۱۷۲خانهٔ تن گر شکند، هین منالخواجه! یقین دان که به زندان دریچونک ز زندان و چه آیی برونیوسف مصری و شه و سروریچون برهی از چه و از آب شورماهیی و معتکف کوثریباقی این را تو بگو، زانک خلقاز تو کنند ای شه من، باوریمولوی، مثنوی، دفتر دوم، سطر ۱۰۸۰چون کسی گو از مرض گل داشت دوستگرچه پندارد که آن خود قوت اوستقوت اصلی را فرامش کرده استروی در قوت مرض آورده استنوش را بگذاشته سم خورده استقوت علت را چو چربش کرده استقوت اصلی بشر نور خداستقوت حیوانی مرورا ناسزاستمولوی، مثنوی، دفتر اول، سطر ۲۹۰۸گر تو اشکالی بکلی و حرجصبر کن الصبر مفتاح الفرجاحتما کن احتما ز اندیشه‌هافکر شیر و گور و دلها بیشه‌هااحتماها بر دواها سرورستزانک خاریدن فزونی گرستاحتما اصل دوا آمد یقیناحتما کن قوت جانت ببین

Further episodes of Ganj e Hozour Programs

Further podcasts by Parviz Shahbazi

Website of Parviz Shahbazi