Ganje Hozour audio Program #589 - a podcast by Parviz Shahbazi

برنامه شماره ۵۸۹ گنج حضوراجرا: پرویز شهبازی۱۳۹۴ تاریخ اجرا: ۴ ژانویه ۲۰۱۶ ـ ۱۵ دی  PDF ،تمامی اشعار این برنامهAll Poems, PDF Formatمولوی، دیوان شمس، غزل شمارهٔ ۱۶۶۱Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Qazal) # 1661, Divan e Shamsسالکان راه را محرم شدمساکنان قدس را همدم شدمطارمی(۱) دیدم برون از شش جهتخاک گشتم، فرش آن طارم شدمخون شدم جوشیده در رگ‌های عشقدر دو چشم عاشقانش نم شدمگه چو عیسی جملگی گشتم زبانگه دل خاموش چون مریم شدمآنچ از عیسی و مریم یاوه(۲) شدگر مرا باور کنی آن هم شدمپیش نشترهای(۳) عشق لَم یَزَل(۴)زخم گشتم صد ره و مرهم شدمهر قدم همراه عزرائیل بودجان مبادم گر از او درهم شدمرو به رو با مرگ کردم حرب‌هاتا ز عین مرگ من خرم شدمسست کردم تنگ هستی را تمامتا که بر زین بقا محکم شدمبانگ نای لم یزل بشنو ز منگر چو پشت چنگ اندر خم شدمرو نمود الله اعلم مر مراکشته الله و پس اعلم شدمعید اکبر شمس تبریزی بودعید را قربانی اعظم شدممولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۲۵۹Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1259پیل اندر خانهٔ تاریک بودعرضه را آورده بودندش هنود(۵)مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۲۶۹Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1269چشم حس همچون کف دست است و بسنیست کف را بر همهٔ او دست‌رسمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۲۷۱Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1271جنبش کفها ز دریا روز و شبکف همی‌بینیّ و دریا نی عجبمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۲۷۴Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1274آب را آبی ست کو می‌رانَدَشروح را روحی ست کو می‌خواندشمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۲۸۴Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1284شیر خواره چون ز دایه بگسلدلوت‌خواره(۶) شد مرورا می‌هلد(۷)مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۲۹۵Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1295چون بپخت و گشت شیرین لب‌گزان(۸)سست گیرد شاخها را بعد از آنمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۲۹۷Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1297سخت‌گیری و تعصب خامی استتا جنینی کار خون‌آشامی استچیز دیگر ماند اما گفتنشبا تو روح القدس گوید بی مَنَشنی تو گویی هم به گوش خویشتننی من و نی غیرمن ای هم تو منمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۳۰۳Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1303آن تو زفتت که آن نهصد تو استقُلزم ست(۹) و غرقه گاه صد تو استخود چه جای حد بیداری ست و خوابدم مزن وَاللهُ اَعْلَم بِالصَّواب(۱۰)دم مزن تا بشنوی از دم زنانآنچه نامد در زبان و در بیانمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۳۰۷Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1307دم مزن تا دم زند بهر تو روحآشنا(۱۱) بگذار در کشتی نوحمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۳۲۳Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1323جز خضوع و بندگی و اضطرار(۱۲)اندرین حضرت ندارد اعتبارگفت: بابا سالها این گفته‌ایباز می‌گویی به جهل آشفته‌ایمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۳۳۴Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1334گفت: او از اهل و خویشانت نبودخود ندیدی تو سپیدی او کبود؟(۱۳)مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۳۵۹Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1359ننگرم کس را و گر هم بنگرماو بهانه باشد و تو مَنظَرم(۱۴)مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۳۶۱Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1361عاشق صنع(۱۵) خدا با فر(۱۶) بودعاشق مصنوع(۱۷) او کافر بودمولوی، دیوان شمس، غزل شمارهٔ ۲۰۲۹Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Qazal) # 2029, Divan e Shamsبگذر ز آفریده بنگر در آفریدنمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۳۶۲Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1362دی سؤالی کرد سائل(۱۸) مر مرازانکه عاشق بود او بر ماجراگفت: نکتهٔ اَلرّضا بِالْکُفر کُفْر*این پیمبر گفت و گفت اوست مُهر(۱۹)باز فرمود او که اندر هر قضامر مسلمان را رضا باید رضانه قضای حق بود کفر و نفاق؟گر بدین راضی شوم باشد شِقاق(۲۰)ور نیم راضی بود آن هم زیانپس چه چاره باشدم اندر میان؟گفتمش: این کفر مَقضی(۲۱) نه قضاست(۲۲)هست آثار قضا این کفر راستپس قضا را خواجه از مقضی بدانتا شکالت دفع گردد در زمانراضیم در کفر زان رو که قضاستنه ازین رو که نزاع و خُبثِ(۲۳) ماستکفر از روی قضا هم کفر نیستحق را کافر مخوان اینجا مَایستکفر جهل ست و قضای کفر علمهر دو کی یک باشد آخر حِلم خِلم(۲۴)؟زشتی خط زشتی نقاش نیستبلکه از وی زشت را بنمودنی استقوت نقاش باشد آنکه اوهم تواند زشت کردن هم نکوگر گشایم بحث این را من به سازتا سؤال و تا جواب آید درازذوق نکتهٔ عشق از من می‌رودنقش خدمت نقش دیگر می‌شود*حدیث نبویراضی شدن به کفر پس از درآمدن به اسلام جایز نیست.هر که به قضای من رضا ندهد وبر بلای من نشکیبد باید خدایی جز من بجوید.مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۱۳۷۶Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 1376مثل در بیان آنک حیرت مانع بحث و فکرت استآن یکی مرد دو مو(۲۵) آمد شتابپیش یک آیینه دار(۲۶) مُستَطاب(۲۷)گفت: از ریشم سپیدی کن جداکه عروس نو گزیدم ای فَتی(۲۸)ریش او ببرید و کل پیشش نهادگفت: تو بگزین مرا کاری فتاداین سؤال و آن جواب است آن گزینکه سر اینها ندارد درد دینآن یکی زد سیلیی مر زید راحمله کرد او هم برای کید راگفت سیلی‌زن: سؤالت می‌کنمپس جوابم گوی و آنگه می‌زنمبر قفای تو زدم آمد طَراق(۲۹)یک سؤالی دارم اینجا در وِفاق(۳۰)این طراق از دست من بودست یااز قفاگاه تو ای فخر کیا؟(۳۱)گفت: از درد این فراغت نیستمکه درین فکر و تفکر بیستَم(۳۲)تو که بی‌دردی همی اندیش ایننیست صاحب‌درد را این فکر هینمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۲۳۹۶Rumi (Molana Jalaleddin) Poems (Mathnavi), Book # 3, Line # 2396تضرع آن شخص از داوری داود علیه السلامسجده کرد و گفت کای دانای سوزدر دل داود انداز آن فروزدر دلش نه آنچه تو اندر دلماندر افکندی به راز ای مُفْضِلم(۳۳)این بگفت و گریه در شد های هایتا دل داود بیرون شد ز جایگفت: هین امروز ای خواهان گاومهلتم ده وین دعاوی را مکاوتا روم من سوی خلوت در نمازپرسم این احوال از دانای رازخوی دارم در نماز آن التفاتمعنی قُرَّةُ عَینی فِی الصَّلات(۳۴)روزن جانم گشاده ست از صفامی‌رسد بی واسطه نامهٔ خدا(۳۵)نامه و باران و نور از روزنممی‌فتد در خانه‌ام از معدنمدوزخ ست آن خانه کان بی روزن استاصل دین ای بنده روزن کردن استتیشهٔ هر بیشه‌ای کم زن بیاتیشه زن در کندن روزن هلایا نمی‌دانی که نور آفتابعکس خورشید برون است از حجابنور این دانی که حیوان دید همپس چه کَرَّمْنا** بُوَد بر آدمم؟من چو خورشیدم درون نور غرقمی‌ندانم کرد خویش از نور فرقرفتنم سوی نماز و آن خَلا(۳۶)بهر تعلیم ست ره مر خلق راکژ نهم تا راست گردد این جهانحَرْب(۳۷) خُدْعه(۳۸) این بود ای پهلواننیست دستوری و گر نه ریختیگرد از دریای راز انگیختیهمچنین می‌گفت داود این نَسَق(۳۹)خواست گشتن عقل خلقان مُحْتَرَق(۴۰)پس گریبانش کشید از پس یکیکه ندارم در یکیی‌اش شکیبا خود آمد گفت را کوتاه کردلب ببست و عزم خلوتگاه کرد** قرآن کریم، سوره اسراء (١٧) ، آیه ٧٠Quran, Sooreh Esraa (#17), Line # 70وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَ فَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًترجمه فارسیFarsi Translationو ما فرزندان آدم را بس گرامی داشتیم و آنان را در خشکی و دریا بر مرکوب ها سوار کردیم و ایشان را از غذاهای پاکیزه‌ها روزی دادیم. و آنان را بر بسیاری از آفریدگان برتری بخشیدیم‌.ترجمه انگلیسیEnglish TranslationWe have honoured the sons of Adam; provided themwith transport on land and sea given them for sustenance things good and pure and conferred on them special favours, above a great part of our creation(۱) طارم: آسمان(۲) یاوه: تلف شده، بیهوده(۳) نشتر: ابزار نوک‌تیز که با آن رگ می‌زنند، وسیلۀ رگ‌ زدن(۴) لَم یَزَل: جاودان، فنا ناپذیر(۵) هنود: هندیان(۶) لوت‌خواره: غذاخوار(۷) هلیدن: گذاشتن، رها کردن(۸) لب‌گزان: لب گزنده، بسیار شیرین، میوه ای از فرط شیرینی لب را بگزد.(۹) قُلزم: دریا(۱۰) وَاللهُ اَعْلَم بِالصَّواب: خداوند به درستی داناتر است.(۱۱) آشنا: شنا(۱۲) اضطرار: اظهار درماندگی(۱۳) کبود: سیاه(۱۴) مَنظَر: جای نگریستن و نظر انداختن(۱۵) صنع: آفرینش(۱۶) فر: شکوه و جلال(۱۷) مصنوع: آفریده و مخلوق(۱۸) سائل: سؤال کننده(۱۹) مُهر: نگین و خاتم، در اینجا به معنی مسلّم و صحیح است.(۲۰) شِقاق: مخالفت با خدا(۲۱) مقضی: رویداد حاصل از اجرای قضا در این لحظه، رویداد این لحظه(۲۲) قضا: فرمان الهی در این لحظه، ( قدر: اجرای فرمان الهی )(۲۳) خُبث: خباثت، پلیدی(۲۴) خِلم: خشم و غضب(۲۵) دو مو: کسی که موی سیاه و سفید دارد(۲۶) آیینه دار: آرایشگر(۲۷) مُستَطاب:‌ تمیزکار و ماهر(۲۸) فَتی: جوانمرد(۲۹) طَراق: صدا و آوازی که از کوفتن و شکستن چیزی مانند چوب و استخوان و جز آن بر آید.(۳۰) وِفاق: همراهی کردن(۳۱) کیا: بزرگ، سرور(۳۲) بیستَم: مخفّف بایستم(۳۳) مُفْضِل: بسیار بخشنده(۳۴) قُرَّةُ عَینی فِی الصَّلات: نور چشم من نماز است. اشاره به حدیثی قدسی(۳۵) نامهٔ خدا: منظور پیام و وحی الهی است.(۳۶) خَلا: خلوت(۳۷) حَرْب: جنگ(۳۸) خُدْعه: نیرنگ(۳۹) نَسَق: شیوه، نظم و ترتیب(۴۰) مُحْتَرَق: سوزان، آتش گرفته

Further episodes of Ganj e Hozour Programs

Further podcasts by Parviz Shahbazi

Website of Parviz Shahbazi